Alice Munro: „Za kogo ty się uważasz?”, tłumaczenie: Elżbieta Zychowicz, Wydawnictwo W. A. B., 2012.
„Za kogo ty się uważasz?” – w głowie Rose rozbrzmiewa to pytanie w różnych tonacjach i kontekstach. Karmi nim bohaterkę macocha, sąsiedzi, nauczycielka, koleżanki. Pytający nie spodziewają się odpowiedzi. Celem jest przywołanie dziewczynki, nastolatki, kobiety do porządku. Ustawić ją w szeregu, żeby nie wybijała się ze swoimi ambicjami. Chcą ją upokorzyć. Pytanie jest przejawem przemocy.
Rose to dziewczyna z kanadyjskiej, pogrążonej w kryzysie prowincji; pełna kompleksów, pracowita i ambitna. Dziewczyna, której udaje się zdobyć stypendium i rozpocząć studia, wyjść za mąż za dobrze sytuowanego przedstawiciela klasy średniej. Ma piękny dom, dziecko, jest dobrze wykształcona, inteligenta i ma kompleksy. Nie potrafi odciąć się od swego pochodzenia. Jest mieszanką poczucia wstydu ze swojego prowincjonalizmu i wyższości z powodu tego, co udało jej się osiągnąć. Piramida emocji bohaterki sprawia, że ta nie potrafi się odnaleźć. Cały czas pragnie być doceniona, szukając akceptacji tak we własnych oczach, jak i cudzych. Dramaty Rose towarzyszą jej relacjom z bliskimi czy to z macochą, czy z przyjaciółmi, z mężem, kochankami, córką i ze samą sobą. Każdy dramat to osobna historia, która przeplata się z losami Rose.
Alice Munro prowadzi nas przez ograniczenia, jakich doświadcza kobieta i z czym się zmaga w rolach społecznych narzucanych przez prawo, zwyczaj, tradycję. Zwraca uwagę na niższą pozycję kobiet w hierarchii społecznej. Ograniczenia, które sprawiają, że równie ambitna, pracowita i dobrze wykształcona wciąż nie jest równa mężczyznom.
Książka została wydana po raz pierwszy w 1978 jako zbiór 10 miniatur, które razem stanowią zamkniętą całość. Całość różnych okresów życia Rose.
Dodaj komentarz