Wydarzenia w „Pianistce” przeplatają się z myślami głównej bohaterki, Ericki, nauczycielki fortepianu w konserwatorium wiedeńskim. Elfriede Jelinek pokazuje toksyczną relację matki i córki. Matka jest nie tylko matką, ona jest właścicielką – właścicielką dziecka, a to jako własność ma się matce bewzględnie podporządkować. Konsekwentnie matka buduje i układa cały świat córki i to ona, pani – matka, o wszystkim decyduje, ma ambicje, genialne dziecko. Dziecko ma być wszak geniuszem. Tymczasem w dziecku kotłują się obsesje, w tym obsesja seksualna. Na scenę wkracza zakochany w nauczycielce młody student…
Elfriede Jelinek „Pianistka”, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2012 (wydanie II poprawione)
przez