Terry Pratchett: Ciekawe Czasy

Ciekawe CzasyTerry Pratchett: Ciekawe Czasy, tłumaczenie: Piotr W. Cholewa, Prószyński i S-ka, 2003.

Obyś żył w ciekawych czasach! -starożytna… klątwa.

Ustalmy coś. Cywilizacji poza Wielkim Murem nie ma, a Cywilizacja to Imperium Agatejskie. Imperium Agatejskie nie utrzymuje kontaktów z niecywilizowanym światem i nie wysyła kurierów. Toteż do Ankh-Morpork nie dociera albatros z depeszą, w której oczekuje się od Lorda Vatinariego przysłania Wielkiego Maggusa. Lord Vatinari nie odbywa rozmowy w języku dyplomatów z nadrektorem Niewidzialnego Uniwersytetu, a Rincewind nigdy nie zostaje przetransportowany za Wielki Mur. I oczywiście ten akapit nie ma nic wspólnego z językiem nowoczesnej dyplomacji.

Na tym nie kończą się „szczęśliwe zbiegi okoliczności” dla maga Rincewinda. Otóż, Czerwona Armia (!) uznaje go za Wielkiego Czarodzieja i bohatera, który poprowadzi buntowników do wielkiego zwycięstwa tj. do obalenia cesarza. W tym czasie i miejscu działa  również osławiona Srebrna Orda bohaterów, którą dowodzi nie kto inny, lecz sam Cohen Barbarzyńca. Jej celem jest dotrzeć do Zakazanego Miasta, zbobyć je i wzbogacić się. Cel jakby nie było w pewnym sensie zbieżny z celem rewolucjonistów.  Sprzyja tu magowi Los, bo Cohen darzy go sentymentem (Odsyłam do „Koloru magii” i „Blasku fantastycznego”) i  w końcu ma w pamięci stare dobre czasy. To nie koniec spotkań po latach…  Owa klątwa (nie: przysłowie): „obyś żył w ciekawych czasach” zdaje się właścicielowi Bagażu działać nad wyraz skutecznie, bo na to wszystko wpada mu w ręce pewna zakazana książka, która sprowadza na niego kolejne kłopoty.

Tymczasem bogowie umilają sobie czas grami planszowymi, na których pionkami są ludzie. Pani sprzecza się z Losem, takie tradycyjne już salonowe konwersacje, intrygi i umizgi. 

Opowieść, jak zwykle w przypadku Terry’ego Pratchetta, okraszona została sporą dawką ironii, cynizmu i czarnego humoru, a także racjonalnego, do bólu trzeźwego myślenia oraz humanizmu. Autor odsłania arogancję wszelkich ideologii, siłę władzy: tak, władza zniewala, a władza absolutna zniewala absolutnie.

***

Zachęcam do odwiedzenia polskiej strony fanów książek Terry’ego Pratchetta i jego Świata Dysku: http://www.pratchett.pl/.

A także do obejrzenia filmów. Telewizja brytyjska zekranizowała kilka tytułów. Oto one:

  • Wiedźmikołaj (Hogfather) (2006)

  • Kolor magii (The Colour of Magic) (2008)

https://www.youtube.com/watch?v=Agl0vZrAUJw

  • Piekło Pocztowe (Going Postal) ( 2010)

(Tak, to David Suchet:) znany z genialnej roli Poirota).

Oczywiście w sieci znajdziecie mnóstwo ciekawych wywiadów, relacji ze spotkań i innych eventów z Terrym Pratchettem.  Warto od czasu do czasu do nich zerknąć.

Odsyłam też do mojego wcześniejszego wpisu, w którym przybliżam postać: Terry’ego Pratchetta.

 


Opublikowano

w

,

przez

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *