Jerzy Pilch: „Pod Mocnym Aniołem” , Świat Książki, Warszawa 2012.
Oto szpitalny oddział, na którym przebywają nałogowcy na granicy śmierci. Delirium. Kobiety i mężczyźni po przejściach, z przeszłością, nie pamiętający, nie widzący, niby są, a ich nie ma. Trafiają tu regularnie, bo wcale nie chcą przestać pić. Tak jak Juruś, który ląduję na oddziale co jakiś czas i wówczas lekarze stawiają go na nogi, ale on i tak wraca do baru „Pod Mocnym Aniołem”. To, co daje mu siłę, to literatura. Literatura jest zbawcza. Ba! Juruś sam jest pisarzem. Pisarzem, literatem, myślicielem. Tworzy dzienniki postaci. Ale jest też Juruś człowiekiem w szponach nałogu. A powodów do picia nie brakuje. Zawsze jest jakieś bo: bo nerwowy, bo chory itp. Nałogowców walka o siebie zamienia się w obojętność, apatię, bierność.
Książka Jerzego Pilcha to obraz pijackiej, ale też uniwersalnie ludzkiej, rzeczywistości, rozpaczy, żalu, rozgoryczenia, a wszystko to okraszone pilchowym poczuciem humoru i ironią, dystansem do siebie i świata. Pisarz pokazuje nam, jak plączemy się w nałogu i jak z nim, w nim i dla niego egzystujemy. I zawsze znajdujemy dobry powód, by on trwał.
Dodaj komentarz