„Get Low” (2009) to opowieść w reżyserii Aarona Schneidera z muzyką Jana A. P. Kaczmarka. Akcja filmu toczy się w Ameryce lat trzydziestych XX wieku. Po 40 latach życia na odludziu niejaki Felix Bush, w tej roli znakomity Robert Duvall, przybywa do swego rodzimego miasteczka. Pragnie zorganizować swój pogrzeb. Pogrzeb za życia! Trafia do podupadajacego zakładu pogrzebowego, którego właściciel Frank Quinn, fenomenalny Bill Murray, postanawia nie odwracać się plecami do klienta, tymbardziej że ten płaci gotówką. Zlecenie organizacji pogrzebu dla wciąż jeszcze stąpającego po tym łez padole nie jest dla Quinna żadną istotną przeszkodą, jako że w słowniku przedsiębiorcy nie wystepuje słowo „niemożliwe”.
Rozpoczyna się akcja, jak byśmy to dzisiejszym językiem opisali, marketingowa: reklama w radiu, plakaty, plotki. Postać głównego bohatera zadania nie ułatwia. Krążą bowiem o nim upiorne historie. A matki Bushem straszą niegrzeczne dzieci (Feliksem Bushem, zaznaczmy tu ponownie i jednoznacznie)! Ten ma własny plan: chce w trakcie swojego pogrzebu opowiedzieć prawdziwą historię swojego życia…
Dla smaczku dodam, że historia ta wydarzyła się naprawdę. Ponoć na „pogrzebie za życia” zgromadziło się 14 tysięcy ludzi! W filmie mieszają się ironia, czułość, śmiech i łzy.
