Film „Szare ogrody” („Grey Gardens”) oparto na autentycznej historii toksycznej relacji matki Edith Bouvier Beale (Mother Darling) i córki Małej Edie, bliskich krewnych Jacqueline Bouvier Kennedy. Te wywodzące się z nowojorskiej elity damy zamieszkiwały samotnie w dwudziestoośmiopokojowej posiadłości Grey Gardens w East Hampton. Niegdyś budząca zachwyt rezydencja z czasem popadła w ruinę. Głośno robi się o niej i jej właścicielkach w chwili, gdy prasa brukowa publikuje zdjęcia i artykuly o dramatycznych warunkach, w jakich mieszkają krewne Jacqueline. Otacza je brud, robacto, koty. Brakuje bieżącej wody i elektryczności. Innymi słowy, są odcięte od świata i ludzi.
W 1973 roku docierają do kobiet dwaj dokumentaliści Albert i David Maysles. Spędzają w ich towarzystwie i zaniedbanej posiadłości sześć tygodni, filmując codzienne życie bohaterek, tworząc zarówno portret matki i córki, jak i relacji, która je łączyła. Premiera dokumentu odbyła się w 1975 roku. Nieznane wcześniej postaci zafascynowały światową opinię publiczną.
Tenże dokument stał się inspiracją dla Michaela Sucsy’ego, który postanowił zrozumieć historię kobiet na nowo. W efekcie powtało studium dramatycznej relacji ekscentrycznej matki, niespełnionej piosenkarki i równie ekscentrycznej, i niespełnionej aktorsko córki; w roli Małej Edie Drew Barrymore, matki Jessica Lange.
Mająca silniejszą osobowość matka sprawia, że marząca o karierze córka wraca do „Grey Gardens”. Wydaje się być więźniem sytuacji; więźniem emocjonalnej zależności od matki. Pragnie uciec do Nowego Jorku, ale nie potrafi. Łatwo pomyśleć, że matka i córka to wariatki, które zrujnowały siebie i swoją posiadłość. To jednak przede wszystkim tyle zagubione co fascynujące postaci.
Więcej o historii Grey Gardens tutaj.
